Tovaal strijdt tegen Ascrum 2: Een prachtige rugbydag vol strijd, oesters en gezelligheid.

Zondag 6 oktober, een zonnige dag op Sportpark ’t Schenge, waarin Tovaal het opnam tegen de Amsterdamse studenten van Ascrum 2. Het beloofde een spannende pot te worden, en dat werd het zeker – misschien iets te spannend voor sommige harten. Met slechts 18 man, inclusief veteraan Jan Joost Wiebrens, wisten we dat het zwaar zou worden. Maar wat is rugby zonder een beetje uitdaging?

De eerste helft: Strijd tegen de wind en het tij

We begonnen de wedstrijd met de wind en de zon in ons gezicht, terwijl de tribunes goed gevuld waren met supporters. De eerste helft was een echte strijd. Ondanks onze sterke verdediging en de druk die we legden op de scrum-half en fly-half van Ascrum, wisten ze af en toe hun snelle winger te bereiken. Al snel stonden we achter met 0-5, toen 0-12. Maar we bleven vechten, Sil scoorde een prachtige try die ons terugbracht naar 5-12, voordat hij in de rust het veld verliet om zijn boot naar Texel te halen voor school (ja, zelfs na een try gaat school voor!).

Hoewel het voor rust nog 5-17 werd, was er geen stress. Wat mij als coach enorm trots maakt, is dat het team het volle geloof in zichzelf had en voor elke meter bleef vechten met het hart van een leeuw. We hielden vast aan ons gameplan en bleven rustig, zelfs onder druk, we wisten dat het in de 2e helft anders zou zijn..

De tweede helft: De ommekeer

Met de wind in de rug en een flinke dosis vertrouwen begonnen we de tweede helft sterk, precies zoals voorspeld. Het tij was gekeerd en het weer werkte nu in ons voordeel. Rolf, ondanks zijn gebrek aan ervaring op de wing, hield zich uitstekend staande. Jip, Harm, Jan-Joost en Mac hielden het hoge tempo van de studenten vol alsof ze niets anders gewend waren. We speelden vrijwel de hele helft op de helft van Ascrum, en toen ze toch doorbraken, scoorden ze maar één keer.
 

Maar dat gaf ons juist meer energie. Stef, Robbert, Thijn en Thomas reageerden met tries van formaat, en Joey nam de meeste conversies voor zijn rekening, plus een belangrijke penalty. De eindstand: een mooie 34-24 overwinning met een verschil van 10 punten. De winst was binnen en ons thuis weer verdedigd!

Man of the Match: Matthijs van Roemburg

Mijn man of the match was zonder twijfel Matthijs van Roemburg. Met al zijn ervaring stond hij als een rots in de branding. Hij zorgde voor meerdere turnovers en hield de scrum-half van Ascrum constant onder druk. Een meesterlijke prestatie. Thijn legde strategische kicks in het achterveld, die hun back-three lieten zweten, terwijl Robbert en Stef paniek zaaiden met harde crashballen. Mark Koens was zoals altijd betrouwbaar en maakte vernietigende tackles. Het team omarmde het gameplan en iedereen werkte keihard samen als één unit. Ik ben ontzettend trots op dit team en hoe we elke week sterker worden.

Een uitnodiging voor oud-spelers en nieuwe geïnteresseerden
 

Wat me ook opviel was hoe mooi het is om aan de kant oud-spelers te zien die de kriebels weer krijgen als ze ons team in actie zien. Onze grootste uitdaging is elke week genoeg spelers op de been te krijgen, zeker als blessures ons parten gaan spelen. Daarom roep ik iedereen die ooit heeft gerugbied – of het eens wil proberen – op om aan te sluiten bij de trainingen. We hebben de afgelopen weken al meerdere nieuwe gezichten mogen verwelkomen, en ik nodig jullie van harte uit om deze mooie sport en club opnieuwd te omarmen. In het bijzonder tijdens de komende weken, waarin we een korte break van 3 weken hebben om weer op volle kracht te komen.

De derde helft: Oesters, het Zeeuwse volkslied, Maghiel Hanse en de bierestafette.

Natuurlijk kunnen we de derde helft niet vergeten. Wat is een overwinning zonder een gezellige afsluiting? De supporters, oude meesters en spelers verzamelden zich en de overwinning werd gevierd met oesters, het zeeuwse volkslied en een bier-estafette. Maghiel Hanse, op 48-jarige leeftijd, speelde zijn 300e competitiewedstrijd – een prestatie om trots op te zijn! Wat wil je nog meer op een zonnige zondag bij de mooiste club van Zeeland?
 

Volgende week staat URC3 op het programma in Utrecht. En in Goes staan de oesters weer klaar tijdens de eerstvolgende thuiswedstrijd op zondag 10 november tegen de titelcontenders Rugbyclub Rotterdam 3. Dit wordt een knaller van een pot! Wees welkom! Ik zou het enorm gaaf vinden dat de jeugd van Tovaal de senioren zien spelen. Als jeugdspeler van Tovaal keek ik zelf namelijk altijd op naar de grote mannen uit het eerste.

Geschreven door hoofdcoach Arko Hoondert