Verslag Rugytrip Tovaal 2024 naar Toulouse
Trip naar Toulouse
Eind april maakten de senioren hun jaarlijkse buitenlandse trip naar Toulouse. Voor sommigen van de 36 deelnemers was het al de tweeëndertigste meerdaagse buitenlandse tour met Tovaal. In de aanloop naar de tour waren er wat tegenvallers: twee prominente afvallers, de vertrektijd van de vlucht van Lesquin Airport bij Lille werd van 9.00 uur verschoven naar 20.40 uur en drie dagen voor vertrek haakte de beoogde tweede opponent USF uit Foix af. Later zou dat een zegen blijken te zijn, maar op dat moment werd er door Marcel en via Facebook nog naarstig gezocht naar waardige vervangers, maar Stade Lavelanetien Rugby, La Bastide de Serou, A.S. Bramaise Quinze en Bonnac Olympique XV kregen het niet meer voor elkaar om een volwaardig team binnen de lijnen te krijgen.
De gebroeders Paauwe waren de enige tripjongsten en hadden vooraf van een enkeling ingefluisterd gekregen om wat minder overdreven bier in te slaan dan de afgelopen jaren. Het ritje naar Lille was immers niet zo lang. Toch leverde dat weer een record op, al was dat bepaald niet positief. Nooit had de chauffeuse het pleetje in haar bus zo snel vol zien raken. En dat na de “toespraak” van captain Jan Otte, die door Harry direct na het vertrek vanuit Goes was voorgelezen. Hij refereerde daarin duidelijk aan de negatieve tendens die de laatste twee jaar de trip zijn binnengeslopen: studentikoos gedrag en geleuter, overdreven drankgebruik en absentie bij de wedstrijden. Op het vliegveld voor een enkeling nóg een tegenvaller. Wie de dubbele aankondiging van de maximale afmetingen van de bagage (45 x 36 x 20 cm) over het hoofd had gezien, mocht z’n bankkaart al aanspreken.
Door de verlate vlucht arriveerden we na een verder vlotte vlucht pas na elf uur in Hotel aux Ambassadeurs nabij het centrum van Toulouse. Te laat voor een goed diner, maar verder was er meer dan genoeg vertier. Er werden zelfs nog baantjes gezwommen in het ogenschijnlijk kraakheldere water van het Canal du Midi.
Zaterdagochtend werd de stad wat verder verkend en om een uur of 3 reisde het gezelschap met buslijn 29 naar Aucamville, waar om 5 uur het duel tegen TLA wachtte. In hun clubhuis of in Brennan’s Bar, van de Ierse oud-international Trevor Brennan, zagen we Stade Toulousain simpel met 32 – 12 winnen van Racing92. Voor Tovaal werd het allemaal niet zo eenvoudig. Van de ijzersterke driekwartlijn die de tripcommissie eerder die week nog voor ogen had, verscheen tot ieders verrassing alleen Wessel binnen de lijnen. Om uiteenlopende redenen ontbrak de rest en werd het ondanks de hulp van TLA een volledige mismatch. De Fransen combineerden er lustig op los en scoren ging ze ook gemakkelijk af. De try van Jurgen, in de ogen van de arbiter tenminste, was vlak voor het einde het enige lichtpuntje. Gedurende de derde helft was Tovaal wél gelijkwaardig aan de tegenstander, wat het verblijf uiteindelijk toch nog gezellig maakte.
Zondag om half 11 met de bus naar Saint Jean de Verges waar we in Les Trois Buffets konden aanschuiven voor een uitgebreid en goed buffet. Onderweg naar de Mairie in Vernajoul, waar oud-Oemoemenoe-speler Marcel Schoenewald de derde helft van het geannuleerde duel tegen USF, drie niveaus beter dan TLA, had georganiseerd, nog een korte stop bij het kerkhof van Loubière, waar de oudere tripgangers nog even stilstonden van de resten van Fanfan. Een mooi moment. Bij de Mairie was er tijd voor een snel biertje, waarna we afdaalden voor een ondergronds boottochtje op de Labouiche. Daarna terug naar Vernajoul voor het apéritief, een court session door jugde Arko en een diner met cassoulet. Een prima ontvangst, die helaas te vroeg moest worden afgebroken wegens de rijtijden van de chauffeur.
Maandag was er nog tijd voor een goede lunch, waarna rond 2 uur werd verzameld in The Melting Pot. De terugreis verliep zoals gepland met wat laatste fines in de bus en rond 11 uur eindigde de trip met veteranenpotje twee tegen twee touch bij het clubhuis.
Harry